Gisteren – zaterdag 24 mei – stond er een artikel over mijn stationsproject in De Telegraaf (dat via deze link online te lezen is). Het verscheen als verrassing tegelijkertijd ook in Dagblad de Limburger en de Leeuwarder Courant. Zoals Robert Vinkenborg in het artikel mooi heeft verwoord, veranderde mijn stationsproject al vlug in een reis door Nederland, waarin vooral ontmoetingen en verhalen centraal kwamen te staan. Ook de ontmoeting met de verslaggever was er daar één van. In december 2023 bracht ik een bezoek aan het Putje van Heiloo, een Mariabedevaartsplaats. Jarenlang lag daar een station, zodat pelgrims rechtstreeks naar de kapel konden wandelen.
Terwijl ik rustig rondloop, rent plotseling iemand achter mij aan: ‘Bent u een pelgrim?’ vraagt de man hoopvol, die op dat moment een artikel over het bedevaartsoord schrijft. Ik vertel over het voormalige station en mijn project. En zo geschiedde. Enkele dagen later bracht de verslaggever samen met fotograaf Rias Immink een bezoek aan het station van Weert en tekende hij mijn verhaal op (zie deze link voor het artikel).
Vorige week spraken we elkaar opnieuw. Toevallig ontstond er een nieuwe ontmoeting met de bewoners van voormalig station Tzummarum. We reisden samen – met maar liefst 3 bussen de afsluitdijk over – er naartoe. Een prachtige plek, waar we gastvrij werden ontvangen. Er ontstonden mooie gesprekken.
Het bezoek is vastgelegd in woord en fotograaf Wilbert Bijzitter heeft het prachtig in beeld gebracht.
Bijzonder hoe een tekenproject in een jarenlang avontuur verandert.
